Je denkt: “een roeitocht wordt routine” maar niets is minder waar. Deze vierde roeitocht over de Linge was toch weer geheel nieuw. Vol verwachting stonden we op de kade bij het in takelen van onze GIG. Nieuwsgierig naar de Linge, maar ook over het weer. “Komen de buien of blijven ze lang genoeg weg?” Dat was een veel besproken vraag.

Het varen ging nog weer meer ervaren dan vorige jaren, we groeien. Een “diagonaaltje” werd vlekkeloos gemaakt.Het peddelen ging prima, alleen tegen de stroom in bij de Asperense sluis was het toch wel even een dingetje.

De stemming zat er goed in, het idyllische plekje bij Acquoy zullen we niet gauw vergeten. De erg scheve toren is een standbeeld voor schuinsmarcheerders. Voor de lunch bij de Boutensteijnse Tuin werd wel even het moreel getest. De tuin lag onvoorzien een kilometer verder, aan de andere kant van de brug. Het was daar een briljant samengaan tussen de natuurlijke omgeving en de kwaliteitslunch. Bij de draaiende witte stellingmolen “de Vlinder” zijn we even gestopt om gewoon te genieten. Een plaatje om te schilderen.

Even aangelegd bij Mariënwaard voor enige Zen-oefeningen en een klein wandelingetje. Toen snel naar ons hotel “de Os en het Paard”.  Het hotel was in het oude gemeentehuis van Deil. De klassieke stijl, met antieke ornamenten in het gestucte plafond, de king-size kamers, de gastvrijheid van Wouter en Annelieke en het speciaal voor ons gekookte diner waren een absolute top. Alleen voor Rob was er geen os en geen paard maar een zeehond voorhet overnachten. Ook de Gig had het naar zijn zin, hij werd gestald bij buren, de voormalige platbodem werf van Kooyman en de Vries. De volgende dag zijn we, om de regen voor te blijven, een half uurtje eerder naar Buren vertrokken.

Hoogtepunten waren een vuilstuw waar we door moesten manoeuvreren,wij zijn geslaagd. Het varen naar Buren over de 11 meter brede Korne, ging ons goed af. We meerden af bij de stadsmuur, voor het restaurant “de Prins”.In Buren bleven we de regen voor doordat we de lunch en de wandeling in andere volgorde deden. Het prachtige beeld van Willem van Oranje, Anna van Buren en twee vanhun kinderen, mochten we natuurlijk niet missen, evenals het carillon vanhet prachtige torentje van Buren. We lunchten bij de “Prins” en inmiddels ging de bui, die de hele middagzou duren, los. We deden alle regenkleding aan en roeiden in een lekkere bui nog 5 km naar Geldermalsen.Bij de Watersport vereniging zijn we via de helling er weer uitgegaan.

We kunnen terug zien naar een geslaagde roeitocht over de Linge, geslaagd als vaar-activiteit, maar ook geslaagd als teamactie en niet op de laatste plaats ook geslaagd voor het eerste deel van onzenaam, “Gastronauten”.

Henk